๑.   การประสมคำบางคำมีลักษณะคล้ายคำสมาส คือ คำแรกมาจากคำบาลีหรือสันสกฤต คำหลังเป็นคำไทย เวลาแปลจะแปลจากหน้าไปหลัง อ่านออกเสียงเหมือนคำสมาส แต่ไม่ถือว่าเป็นคำสมาส เช่น

Có vài từ kết hợp có hình dạng giống từ ghép là chữ đầu lấy từ chữ pali hoặc chữ phạn chữ sau là tiếng thái, khi dịch là dịch từ trước ra sau nhưng không goi là từ ghép như:

๒.   การประสมคำที่มีภาษาอื่นที่ไม่ใช่คำบาลีสันสกฤตปนอยู่ คำคำนั้นไม่ถือเป็นคำสมาส เช่น

Chữ kết hợp có chữ khác không phải từ Pali phạn thì chữ đó không đợc gọi là từ ghép như:

 ๓.  มีคำสมาสบางคำไม่ออกเสียงสระตรงพยางค์ท้ายของคำหน้า เช่น

Có vài từ ghép không đọc ra tiếng nguyên âm ngay tại cuối chữ đó như: